Gaat het mobiliteitsbudget nadelig zijn voor de bedrijfswagen?

Het mobiliteitsbudget wint meer en meer aan belang voor werknemers en bedrijven. En velen kiezen voor een terugbetaling van hun huisvestingskosten in pijler 2.

Toch vormt het geen bedreiging voor de bedrijfswagen, aldus Thierry Devresse, die eraan herinnert dat de auto deel uitmaakt van pijler 1 van het mobiliteitsbudget. “Hij wordt daar op precies dezelfde manier belast en is onderworpen aan dezelfde sociale bijdragen als een klassieke bedrijfswagen. De enige voorwaarde is dat hij ecologisch is en, vanaf 1 januari 2026, dat hij geen CO₂ meer uitstoot.”

Het doel van het Mobiliteitsbudget is echter wel om werknemers een ruimere keuze te bieden door opties uit de verschillende pijlers te combineren. Ter herinnering: pijler 1 biedt de mogelijkheid om te kiezen voor een ecologische bedrijfswagen, pijler 2 voor duurzame mobiliteitsoplossingen (openbaar of gedeeld vervoer, fietsen, enz.) of voor de terugbetaling van huisvestingskosten (hypotheek of huur, op voorwaarde dat men op minder dan 10 km van het werk woont). En ten slotte biedt pijler 3 de mogelijkheid om een contant bedrag te ontvangen als er na het shoppen in de eerste twee pijlers nog iets overblijft.

“De regering wil dat alle werknemers toegang hebben tot deze aanvullende of alternatieve opties, indien de werkgever deze in zijn beleid aanbiedt. Deze flexibiliteit stelt bedrijven in staat om aan hun operationele beperkingen te voldoen en geeft werknemers tegelijkertijd meer keuzevrijheid”, vervolgt Thierry Devresse.

Uit cijfers van de RSZ blijkt dat slechts iets meer dan 7 % van de werknemers kiest voor het Mobiliteitsbudget met een bedrijfswagen. Maar dit cijfer is misleidend: “Veel meer werknemers kiezen nog steeds voor de traditionele bedrijfswagen, zonder gebruik te maken van een mobiliteitsbudget. En het mobiliteitsbudget is vooral bedoeld voor werknemers die hun auto niet of nauwelijks gebruiken voor zakelijke verplaatsingen en die deze bijna uitsluitend gebruiken voor het woon-werkverkeer. Deze profielen vertegenwoordigen minder dan 50 % van de bestuurders van bedrijfswagens.”

Bovendien schaffen sommige werknemers die via hun mobiliteitsbudget voor andere opties dan een bedrijfswagen kiezen, mogelijk ook een privévoertuig aan.

Thierry Devresse stelt echter enkele oplossingen voor om het mobiliteitsbudget aantrekkelijker te maken en te voorkomen dat het een negatieve impact heeft op de bedrijfswagen. Zo zou een deel van het budget verplicht kunnen worden besteed aan duurzame oplossingen, zodat niet het volledige budget wordt gebruikt voor de terugbetaling van woonkosten.

“Of pas de vergoeding voor huisvesting aan op basis van het aantal dagen dat de medewerker recht heeft op telewerken. Bijvoorbeeld 1 dag = 20% van het huisvestingsbudget, 2 dagen = 40%, enz.”

Thierry Devresse schuift ook de mogelijkheid naar voren om de 10 km-regel geleidelijker te maken, bijvoorbeeld door mensen die minder dan 10 km van hun werk wonen, 100 % van hun mobiliteitsbudget te laten gebruiken voor hun woonkosten, mensen die 11 km van hun werk wonen 80 % enzovoort.

Ideeën die echter mogelijk in de definitieve regelgeving zouden kunnen worden opgenomen, aangezien nog niet alle details bekend zijn van de wet inzake de verplichting om alle werknemers met een bedrijfswagen een mobiliteitsbudget aan te bieden. De regering zou van deze ontwikkeling kunnen profiteren om nieuwe regels toe te voegen. Wordt dus vervolgd.